I'm good at doing...ugly stuff

Min suga Yoongi

KIEDYŚ...

— Ayo Suga! – jego oczom ukazało się dwóch mężczyzn, którzy targali ze sobą znajomą mu twarz. Wpół przytomnego chłopaka, którego dosłownie rzucili mu pod nogi. Tamten ostatkami sił, na czworakach, szukał schronienia, kryjąc się za nogami miętowowłosego. Yoongi nie musiał pytać, znał to grono i domyślał się, co mogli zrobić jego człowiekowi. Był przygotowany na ewentualną potrzebę wyciągnięcia scyzoryka.
— Co jest kurwa? – Min nie wiedział, że tym razem lepiej byłoby dać im odejść w spokoju.
— Jak to co? Twoja kurewka weszła na nasz teren, a umowa była taka, że nasze gangi nie wchodzą sobie w drogę, tak? Nauczyliśmy go dyscypliny, także jeszcze należą nam się podziękowania. Masz niezłe ciało, Suga, całkiem sprawny język też, wnioskując po tym, że zawsze wiesz jak odpowiedzieć. Na pewno dużo lepszy od tego wymoczka. To dlatego Ty się zajmujesz najlepszymi klientami? Chciałbym poczuć jak to jest być traktowanym jak bogacz, a na ekskluzywną dziwkę mnie nie stać, ale teraz, kiedy masz mi się za co odpłacić, to wiesz… – mówca był niewiarygodnie odpychający. Yoongi, nawet się nie zastanawiając, splunął im na buty.
— Prędzej sobie penisa i język odkroję. – nie musiał czekać długo na bójkę. Chciał chwycić za scyzoryk, zapominając, że przy wczorajszym wypadku go zgubił. Kurwa Suga Mać.

— Czy ja cię kiedykolwiek prosiłem, abyś mnie ratował? Ja pierdole człowieku, masz rozdwojenie jaźni czy co? Zdecyduj się, bo grasz bohatera, ale jednocześnie próbujesz być złym charakterem. To się chyba leczy. – z nerwów przeczesał włosy, które utworzyły nieład. – Nie mam zamiaru dziękować. Podziękowałbym jakbyś pozwolił mi zdechnąć. Jeb się. – skwitował na pożegnanie. Wkurwiony, stał na ulicy jeszcze długo po tym jak nieznajomy znajomy z piskiem opon odjechał. Zapewne stałby jeszcze, gdyby nie klakson samochodu. I tak nie miał miejsca, do którego chciałby wracać. Suga pokazał kierowcy środkowego palca. Wskoczył na maskę, a następnie na dach pojazdu, by zeskoczyć na jego tył. Będąc z powrotem na ulicy, wrócił do swojego miejsca zamieszkania, bo domem ciężko to nazwać.

TERAZ...

— Park Jimin? – uniósł pytająco brew, gdy tamten nagle znalazł się w siedzącej pozycji przed nim. – Ten Park Jimin, który nie waha się przed użyciem broni, umie załatwić pięściami grupę bandytów oraz wszyscy się go boją, właśnie wygłosił najbardziej ckliwe zadeklarowanie miłości do emerytowanej prostytutki? Hahaha…. – otarł z policzka łzę ze śmiechu i wzruszenia równocześnie, rzucił się na jego szyję, oplatając wokół niej ręce. – To jak ja Cię kocham jest niewyobrażalne. Och, Jiminie, Jiminie, wciąż nie mam pojęcia, jaki jesteś, a jednocześnie mam wrażenie, że wiem. – wiedział, że to co mówi jest nieskładne i nie ma sensu, ale to nieważne, gdyż jego życie w końcu sensu nabrało.

— Jiminie, mam dwadzieścia pięć lat, nie jesteśmy nastolatkami, którzy mają czas zanim znajdą tą jedyną osobę, a do tego czasu mogą się zabawiać z innymi bez pamięci. Ten etap mam za sobą. W tym wieku już wiem, czego chcę, jestem dorosłym, zdecydowanym człowiekiem i nie mam wątpliwości co do tego jak i z kim chcę spędzić resztę życia. Nic więc nie pośpieszasz, ani za bardzo nie wybiegasz w przyszłość, bo gdy oboje jesteśmy pewni, nie ma co tracić czasu. Może wyglądam groźnie, delikwent z tatuażami, dziwak o kolorowych włosach, postrach w bliznach od noży, męska dziwka, dealer narkotyków, ale patrz jaki jestem bez Ciebie bezbronny, robisz za mojego rycerza w skórzanej kurtce na sportowym samochodzie. – skrzywił się na to jak lamersko to zabrzmiało.

— Obiecaj mi, że będziesz na siebie uważał. Nic nie może Ci się stać. Wiedz więc, że cokolwiek by się nie stało, cokolwiek ktoś Ci nie powie, zaufaj mi, ja Cię nie zostawię, nie z własnej woli, pamiętaj o tym, proszę… – zabłagał zdesperowanie, aż za bardzo płaczliwie, zdecydowanie wzbudzając podejrzenia, ale zanim Jimin zdążył zapytać, pocałował go najczulej jak potrafił. Wodził ręką po jego nodze, podnosząc szlafrok do góry, aby ścisnąć pod palcami najlepiej zbudowane uda na ziemi.
— Park Yoongi. – wyszeptał mu w usta między pocałunkami, chichocząc.