Estilia

Estilia Harford

II klasa | 18 lat | biologia | historia | pianino | gitara | wolontariat | zagorzała kibicka | urzekający wokal | wokalistka rodzinnego zespołu Forget Extension | wózek inwalidzki głównym środkiem transportu | Flash | miłośniczka kwaśnych żelków, herbaty i pizzy z pepperoni | wulkan energii | uwielbia wyzwania | szeroki uśmiech | cukiernik amator | albo dobrze, albo wcale | jak coś nie wychodzi, spróbuj jeszcze raz | ta najmłodsza

Spogladasz na nią, jak przemierza szkolne korytarze na swoim dwukołowcu? Co myślisz? Biedna, jak ona sobie radzi. Ogarnia Cię współczucie? A ona? Co ona o tym myśli? O Twoich spojrzeniach, cichych słowach, westchnięciach. Ona się uśmiecha. Przemierza metry z radością, rozsiewając wokół siebie blask. Nie potrafi zrozumieć ludzi, którzy rozmawiają z nią, jakby połknęli kij od szczotki, uważają na każde słowo. Jestem taka sama jak Wy. Mam tylko inny środek transportu. Jej energią można by napędzać elektrownie. O popatrz! Tam, na trybunach! To ona, ta głośno dopingująca szkolną drużynę dziewczyna. Stara się nie opuszczać żadnego meczu. Ba, jeśli masz szczęście, natkniesz się na nią na boisku do koszykówki późnym wieczorem, gdy z tajemniczym, rozmarzonym spojrzeniem próbuje trafić piłką do kosza. A byłeś kiedyś w pobliskich barach? Nie?! Jak chcesz poznać ją lepiej, przyjdź tam koniecznie i poczuj atmosferę tych kameralnych koncertów. Możesz też natknąć się na nią w filharmonii, gdzie siedzi wręcz zaczarowana przez dźwięki muzyki klasycznej. Co? Na rockowym występie też ją widziałeś?! Spójrz na nią jeszcze raz. Dostrzegasz ten błysk w oku? Widzisz gdzieś tu strach, zwątpienie? Głowa do góry, świat jest piękniejszy niż myślisz. Czasem tylko, kiedy widzi przebiegające w okolicach szkolnego parku dzieci z rodzicami, dostrzeżesz w kącikach jej ust delikatny uśmiech. Zupełnie jakby wracała do wspomnień, ukrytych gdzieś głęboko w bezmiarze nieświadomości.

HISTORIA                                NITKI