[KA] Moją tożsa­mością at­ra­ment - piórem jestem

Atramentowa

nothingetsforgiven@gmail.com | 10608456

Postać:

W tym przypadku mam przedziwną skłonność do popadania w skrajności. Niegdyś miałam zacięcie i dryg do tworzenia samych panów, na chwilę obecną zaś tworzę tylko panie. Zauważyłam bowiem, że w ostatnich czasach prowadzenie postaci męskich najzwyczajniej w świecie nie sprawia mi już przyjemności. Być może nie zderzyłam się z odpowiednią fabułą/postacią/autorem. Ciężko powiedzieć. Niemniej jednak, potrzebuję chwili wytchnienia od mężczyzn, nawet tych żyjących w mojej własnej głowie. W przeciwnym razie, prędzej czy później, porzucę wątek.
Muszę też uczciwie uprzedzić, że moje postacie rzadko bywają nieskoplikowane. Z reguły noszą na barkach bagaż doświadczeń, przez co ich poglądy bywają skrzywione, a schemat zachowań pozostaje nieodgadniony. Zdarza się jednak, że w drodze wyjątku połaszę się na kogoś "prostego w obsłudze".
Jeśli zaś idzie o charakter, tu znów mamy całkiem spore wychylenia w obie strony. Panie zimne, samowystarczalne, podobno nie do ułożenia, za to do poduszki idealne (zarówno dla panów, jak i innych pań - ostatnio mam cholerną ochotę na jakiś damsko-damski romans). Często gryzą i drapią, słodko przemawiają do uszka ulicznym językiem, nie znają słowa pokora i prędzej będą chodzić z obitą gębą, aniżeli w sukience. No, chyba że trzeba kogoś do czegoś przekonać, wtedy z pewnością sięgną po dar matki natury, a przeważnie wiedzą jak z niego skorzystać, by osiągnąć zamierzony efekt.

Co by Was tak u progu do siebie nie zrazić, dodam, że to tylko szablon, w którym czuję się najswobodniej. Zwłaszcza, że jeśli uda mi się zgrać z drugim autorem i jego postacią, te podłe suki przypominają sobie o "drugiej stronie medalu" - w imię powiedzenia "Nie taki diabeł straszny...". Jestem też bardzo elastyczną, ugodową osobą i jeśli zdarzy się tak, że ktoś zażyczy sobie lekarstwa na bolączki w postaci łagodnego, troskliwego aniołka, (jednocześnie zarzucając ciekawą koncepcją na wątek), niewykluczone, że skuszę się na małą odmianę... Bo (tak, wiem, że nie zaczyna się zdania od "bo", ale who cares, to moja karta autora) lubię odmiany.
PS. Chętnie przejmuję kanony. Wiem, że wielu autorów tego nie lubi bądź jest temu przeciwnych, jednak dla mnie to doskonała sposobność, by poroztrząsać różne wzorce psychologiczne oraz ich światła i cienie. Nie ukrywam, że psychologia to coś, czym się interesuję, a nie zawsze mam coś własnego w zanadrzu - z różnych powodów.  

Gatunek:

Obyczajówka, jednak nie pogardzę łagodnym wtrąceniem fantasy (na przykład pod postacią pilnie skrywanych, nadprzyrodzonych stworzeń i mocy). Od jakiegoś czasu pragnę spróbować swoich sił w sci-fi i post-apo. Dajcie mi jakieś fajne post-apo, które zbudujemy samodzielnie od początku do końca. Lub nie, cudzym też nie pogardzę.

Fabuła:

Czasy współczesne, stosunkowo niedaleka przyszłość lub wstecz aż do średniowiecza. Nie zrobi mi żadnej różnicy, czy osadzimy nasze twory w renesansie czy w dwudziestoleciu międzywojennym.
Kraj/kontynent również jest obojętny, choć kultura Dalekiego Wschodu nie jest mi dobrze znana i ciężko byłoby mi poruszać się postacią w tych rejonach. Chętnie zagram w fabule Mass Effect, Life is Strange, Uncharted, Until Dawn lub The Hunger Games. Jak zapewne zdołaliście zauważyć, gdzieś wewnątrz mnie siedzi zapalony gracz, niestety nie dysponuję ani odpowiednim sprzętem, ani nadwyżką czasu, by ograć wszystkie tytuły, które bym chciała. Nie oglądam seriali, od dawna nie czytam książek (nie bijcie, planuję to zmienić!), jednak jeśli zajdzie taka potrzeba, chętnie zatonę w wyczerpującym researchu. W ten sposób udało mi się poznać między innymi wspaniały świat Supernatural czy Wiedźmina.

Wątek:

W wypowiedziach mocno skupiam się na wewnętrznych przeżyciach postaci, ponieważ w tym znajduję rozrywkę. Nie jest to jednak równoznaczne z faktem, że pozwalam akcji stać w miejscu. Nie, absolutnie, aczkolwiek nie wymagam tego od drugiej osoby. Jeśli nie masz pomysłów (tak się przecież zdarza, że ktoś nie jest fabryką plot twistów), mogę śmiało pchać nasz wątek do przodu, ale wcale też tego nie potrzebuję. To, co większości z Was może wydawać się nudne, mi tak czy siak odpowiada, bo lubię pisać o wszystkim i o niczym. Jeśli Ty tego nie lubisz, po prostu daj mi znać i z pewnością się dogadamy.
Ukocham za zderzenia światów. Wszelakie. Biedni - bogaci, źli - dobrzy, ludzie - istoty nadprzyrodzone. Możliwości jest nieskończenie wiele.
Długość moich wypowiedzi zależy głównie od drugiego autora. Naprawdę, krótkie, średnie, długie, wszystko przejdzie. Byleby nie były to niedbale klecone 3 zdania na krzyż lub - wręcz przeciwnie - 3 strony w Wordzie. Z tym sobie nie poradzę. Może się zdarzyć, że na krótki komentarz odpowiem długim lub odwrotnie. Kiedy ktoś nie płynie z akcją, nie ma wiele do napisania, a nie będę rozwlekać się nad pogodą tylko po to żeby nadgonić z ilością słów, tak samo nie skrócę sobie wodzy fantazji, jeśli dopadnie mnie natchnienie.
Obecnie pilnie poszukuję czegoś ciepłego. Po dziesięciu latach w blogosferze poznałam i rozłożyłam na czynniki pierwsze niemal każdą patologię, każdy wypaczony problem, dewiacyjną trudność i dramat. To też mi się przejadło, bo ile można o tym samym? Marzy mi się motyw domowego ogniska, romansu (niekoniecznie usłanego różami, w końcu nadmiar słodyczy i serduszków - błąd celowy - może zabić każdego), jakiejś młodzieńczej, nietuzinkowej przyjaźni (spakujmy nastolatków w tobołki i wepchnijmy do pociągu byle jakiego). O tak, motyw przyjaciół-podróżników to coś za co wycałuję po rączkach. Lub wyściskam. Albo zrobię cokolwiek.

Pomysły:
Pojawią się niedługo, kilka z nich udało mi się przytoczyć po drodze.

Inne:

Kiedyś już tu byłam, nie raz, a dwa. Nawet z tą samą kartą autora, jednak odpowiednio ją zaktualizowałam. Jakby nie patrzeć bywa, że nasze preferencje po prostu się zmieniają.
Najchętniej piszę na GG, ponieważ mam do niego stały dostęp, mogę również wątkować drogą mailową, w ostateczności także pod KP.
PS. Przecinki nie zawsze się mnie trzymają, przepraszam.

Myślmy, twórzmy, bawmy się! :)